کرد ابراهیم بر پا کعبه را

قلب توحید جهان و قبله را

کعبه تنها شکل اندر هندسه

شش مربع شش جهت بر تسویه

هست کعبه سمبل ذات خدا

کل اضلاعش بود یکسان ترا

هر کجا که رو بگردانید شما

راست بینید جلوه ی روی خدا

تا که فرمان آمد ابراهیم را

ذبح کن اینک تو اسماعیل را

او اجابت کرد فرمان اله

برد فرزندش بسوی قتلگاه

آمدش شیطان با مکر و ریا

رمی کرد او را سه بار با بانگ لا

پس نهاد تیغ بر گلو فرزند را

تا کند ذبح کودک دلبند را

وحی آمد ای خلیل ماهلا

تو شدی پیروز در این ابتلا

بعد از این از نسل فرزند تو ما

همچنان بیرون کشانیم انبیا

چون که ابراهیم بتها را شکست

هم بت نمرود و شیطان را شکست

هم بت نفس و نهان خویش را

بت شکن شد او زمان خویش را

همچنان بگذشت تاریخ و زمان

تا بیامد خاتم پیغمبران

عصر او"عصر رسوم جاهلی

روزگار شرک و ظلم و کاهلی

عصر تبعیض و فساد و جهل ننگ

عصر تشویش و فغان و فقر جنگ

دائما کسری و قیصر در ستیز

جمله اقوام در جنگ و گریز

نی نشان از آتن و سقراطیان

نی از افلاطون و از مشائیان

سرزمین مکه جای مشرکان

خانه ی توحید ماوای بتان

در شبان تیره و تار زمان

شد فروزان اختری در آسمان

اختری تابان به شب همچون ذهب

بردمید از آمنه بنت وهب

شد عیان در آسمان مکیان

زو منور هم زمین و هم زمان

همچنان در آسمان او شد روان

تا فرود آمد بر نوشیروان

خورد بر کاخ مدائن سهمگین

گوشه ای زایوان آن نقش زمین

همچنین زی فارس آمد آن سروش

آتش آتشکده زآن شد خموش

هم فرود آمد در آن هنگام خواب

خشک شد دریاچه ساوه زآب

کاخ و آتشگاه و دریاچه نگر

سمبلی اززور و از تزویر و زر

آن زمان کاخ مدائن جای زور

کرده بر مستضعفان کبر و غرور

بود آتشگه زتزویر و ریا

بود موبد حامی جور و جفا

کردی از دریاچه ساوه گذر

کشتی ابراهیم ارباب زر

این چنین شد زاده ی بنت وهب

یار محرومان و خصم بولهب

کرد پیغمبر عزیمت مکه را

قلب توحید جهان و کعبه را

با هزاران مسلم پاک و غیور

با توکل بر خداوند غفور

رفت بیرون از مدینه با سپاه

در پناه و سایه لطف اله

پا نهاد بر دوش پیغمبر ولی

او که باشد بعد پیغمبر ولی

جملگی بتهای کعبه او شکست

بند شرک و کفر را از هم گسست

بعد آن بر بام کعبه شد بلال

او که بودی مظهر صدق و کمال

بانگ زیبای اذان را ساز کرد

نغمه ی توحید را آواز کرد

گرد کعبه کافران در انتظار

تاچه فرماید رسول کردگار

جملگی در ترس و لرز اضطراب

همچو سایه بر فراز موج آب

داد پیغمبر به آنان این نوید

جمله آزادید بسوی حق روید

پس منادی داد مردم را خبر

این خبر از جانب خیر البشر

بیت بوسفیان باشد این زمان

مرشما را خانه ی امن و امان

طشت آبی را بیاورده میان

بهر بیعت با زنان مکیان

تا نگه دارند راه و رسم دین

دست بردارند از هر خشم وکین

کافران از صبر او اندر شگفت

فتح مکه این چنین صورت گرفت

پس پیمبر گفت با آن بندیان

هست ایا مرشما را در میان

کوبیاموزد خط و خامه را

بهرده مسلم کتاب و نامه را

پس کنم آزاد او را بیدرنگ

گرچه با ما آمده ازراه جنگ

خط و آزادی در آن همسنگ بین

علم و حریت در آن همرنگ بین

این چنین است شیوه ی آیین ما

شیوه ی پیغمبر و هم دین ما

گفت پیغمبر که دانش را طلب

گربه چین باشد نباشد در حلب

کسب دانش بهر مسلم واجب است

جهل او را سوی حق چون حاجب است.

دامن کوه احد سال دگر

شاهد جنگ قوای خیر وشر

گفت پیغمبر به یارانی زخود

حافظ این تنگه باشید در احد

هان مباداتنگه را کرده رها

تانیاید دشمن ما از قفا

کرده آهنگ هزیمت کافران

خواب غفلت آمده برناظران

مسلمین سرگرم در میدان جنگ

گشته مشغول غنایم بیدرنگ

بار دیگر کافران گشته روان

چون حرامی که زند بر کاروان

عرصه را بر مومنان آورده تنگ

تا بگیرند انتقام خود به جنگ

پس شهادت یافت حمزه آن بزرگ

آن مسلمان سلحشور سترگ

سال اول غزوه ی صغرای بدر

سال دیگر غزوه ی کبرای بدر

بود اندر غزوه ی بدر بزرگ

لشکر کفار مکه بس سترگ

یکهزار از دشمنان دین او

دشمنان کهنه و دیرین او

برکشیده اسب تازی را عنان

با عمود و خود و شمشیر و سنان

برفراز اشتران راهوار

با غرور و خشم گردیده سوار

کرده آهنگ رسول و جان او

هم مصافی سخت با یاران او

این طرف نیروی ایمان و شرف

لشکر کفر و دنائت"آن طرف

لشکر ایمان فداکاری نمود

لطف ایزد هم ورایاری نمود

در نبرد بی امان کفر و دین

گشت پیروزی نصیب مومنین