شعر خاص زندگی
بی قافیه میرویم به استقبال زندگی
بی وزن سر میخوریم روی زمین
مثنوی زندگانی را سخت خواهیم خورد
به زمین غزل شعر خواهیم گفت
دوبیتی هایمان شیرینی شعر
سپید می گردد از ما شعر گفتن
قصیده هایمان قصد سپردن
سپردن در گنجینه ی فصل شکفتن
به پایان آمدیم پایان کجا بود
که از آغاز پایان گرد ما بود
/آدم برفی/ح.ا.ش/
